Bij het bericht dat we op 12 februari 2021 kregen was het nummer van Lenny Kravitz, it ain't over til it's over, het eerste wat opkwam. De CTAC Sub autorisatie is nog niet gedaan. Er is een verzoek van het Europese Parlement om het CTAC Sub autorisatiebesluit in te trekken op grond van schending van de REACH-wetgeving. Dit verzoek is gebaseerd op de Rechtbankzaak uit 2019 waarin stond dat niet bewezen was dat er geen alternatieven waren voor chroomtrioxide en dat er dus geen autorisatie zou moeten worden verleend. Toen werd vermeld dat het CTAC Sub-dossier "ernstige tekortkomingen" in de Application of Authorization (AoA) bevat, en daarom had het Europese Parlement eerder verklaard dat een autorisatie in strijd zou zijn met de wetgeving. Deze kaart wordt nu opnieuw getrokken.

Bij navraag blijkt inderdaad dat de voorzitter van ENVI de mogelijkheden onderzoekt om een zaak tegen de Commissie te starten, omdat de autorisatie van chroomtrioxide niet in overeenstemming zou zijn met de REACH-richtlijn. Deze beslissing ligt binnen het Parlement in handen van de JURI-commissie, die zich thans beraadt op een positie.

Op 22 februari is het verzoek inderdaad in de JURI-commissie besproken, en op 24 februari kregen we het bericht dat de JURI-commissie inderdaad met 13 stemmen voor, 11 stemmen tegen en 1 onthouding, het verzoek zullen honoreren. En hoewel er nog aanvullende informatie is verstrekt, hebben alle MEP's volgens de partijlijnen gestemd. De volgende stap is dat de voorzitter van het Europees Parlement een juridische procedure tegen de Europese Commissie gaat starten bij het Europese Hof van Justitie. Dat kan snel gaan, maar ook enkele jaren duren.

Vooralsnog heeft dit geen gevolgen voor de procedure. Consequenties zullen er pas zijn als een rechter inderdaad oordeelt dat de Commissie een inbreuk heeft begaan op de REACH-regelgeving. De algemene verwachting is dat het eerder jaren dan maanden gaat duren, en daardoor zal de her-autorisatie eerder moeten starten dan dat er een uitspraak is. Of de rechter in dat stadium nog helemaal terug naar af gaat, lijkt niet voor de hand te liggen, maar valt ook niet helemaal uit te sluiten. Het devies is derhalve om door te gaan op de ingeslagen weg. Vereniging ION zal de ontwikkelingen uiteraard nauwgezet volgen.

Op 15 februari 2021 heeft Vereniging ION het volgende statement afgegeven:
In de periode 2012 - 2015, ruim voor de sunsetdate autorisatie chroomtrioxide (21-09-2017) is door de Duitse consultant Chromgrün in opdracht van BAuA (Federal Bureau for Occupational Safety and Health - het Duitse RIVM), en van commentaar voorzien door de ZVO (Zentralverband Oberflächetechnik), een uitgebreide alternatievenanalyse gemaakt voor chroomtrioxide. Conclusie: er is de komende tientallen jaren geen generiek alternatief beschikbaar. Er zullen uiteraard (op beperkte schaal) alternatieven komen op deeltoepassingen, die daar waar mogelijk door de industrie omarmd zullen worden. NB: Een verkorte versie van dit onderzoek wordt nog steeds door Vereniging ION gebruikt als voorbeeld van de complexiteit voor het bepalen van alternatieven (https://vereniging-ion.nl/mogelijke-alternatieven-hardchroom-beeld-gebracht).

De Europese Commissie, met steun van de lidstaten, heeft met een vertraging van ruim 3 jaar (18-12-2020) uiteindelijk een autorisatie voor chroomtrioxide gegeven van 7 jaar voor 5 van de 6 gebruiken vanaf de sunset date, dus tot 21-09-2024. Hoewel de termijn te kort en de onzekerheid nog groot is, is er in ieder geval de gelegenheid om, gericht op de volgende stip op de horizon, een en ander te ordenen en nieuwe wensen/vragen in gang te zetten. Zo heeft Vereniging ION onder andere een onderzoek "veilig werken met SVHC/CMR-stoffen" gedaan, en loopt er tussen een aantal Nederlandse en Duitse entiteiten een nieuw project om het alternatieven onderzoek chroomtrioxide uit 2015 te actualiseren. Ruim op tijd voor de volgende deadline.

Het is derhalve onwenselijk dat het Europees Parlement (JURI) opnieuw een rechtszaak aankondigt, omdat het werk van de afgelopen 10 jaar van de overheidsdiensten en de industrie, en dan met name het alternatievenonderzoek, niet zou deugen. Toch lijkt dit onwenselijke scenario werkelijkheid te worden, met opnieuw grote onzekerheid voor de industrie tot gevolg. 

Eigenlijk is een status quo zelfs contraproductief. Immers, gewenste investeringen in de innovatieve maakindustrie worden in tijden van onzekerheid juist niet gedaan. Er is een grote afhankelijkheid van de maakindustrie van de oppervlaktetechnologie industrie, omdat elk product dat de maakindustrie voortbrengt van een oppervlaktebehandeling zal moeten worden voorzien. De onzekerheid zal dus niet alleen de oppervlaktetechnologie industrie uit de EU duwen naar landen waar veiligheid meestal minder goed is geregeld, maar zal uiteindelijk de gehele maakindustrie uit de EU duwen. Één van de pijlers van onze welvaart en welzijn zijn we zo aan het afbreken.

Overigens blijft het devies van Vereniging ION: vervangen als het kan en autoriseren als het moet en veilig kan. En hierbij hebben productiestoffen een ander risicoprofiel dan stoffen die uiteindelijk bij de consument komen.

Op 16 februari heeft JonesDay een open brief aan de MEP's in de JURI-commissie gestuurd, zie bijlage.