Nederland is op weg naar een volledig circulaire economie. In krap 30 jaar, in 2050 moet het al zover zijn. Dat vraagt nog wel wat creatieve oplossingen. Immers, een oppervlaktetechnologie moet vooral weerstand bieden tegen degeneratie, en dat is niet hoe de natuurlijke kringloop is. Vereniging ION praat u op 3 februari bij.
Het online Nieuwjaarsevent van Vereniging ION maakt deel uit van de Week van de Circulaire Economie. U kunt het volledige programma vinden door de link te volgen: https://deweekvandecirculaireeconomie.nl/programma/ion-borghardt-award/
Behalve dat de ION Borghardt Award 2021 wordt onthuld, krijgt u een goed voorbeeld van een bedrijf dat van circulariteit in de oppervlaktetechnologie een business model heeft gemaakt.
En uiteraard wordt u bijgepraat over de rol van de oppervlaktetechnologie in de circulaire economie. De uitdagingen zijn groter dan je vooraf zou denken. Zie hiervoor ook de Vereniging ION column in het vakblad OT 2021 - 1, die hieronder is weergegeven.
Oppervlaktetechnologie is van nature niet natuurlijk
Op 20 oktober 2020 heeft de Europese Commissie de EU-strategie voor duurzame chemische stoffen goedgekeurd. Deze strategie is de eerste stap op de weg naar het in de Europese Green Deal aangekondigde doel de vervuiling tot nul terug te dringen en tot een gifvrije samenleving te komen.
Nu is Nederland ook op weg naar een duurzame samenleving waarbij getracht wordt om in 2050 volledig circulair te zijn.
Er wordt binnen de circulaire economie, een vergelijk gemaakt met de natuur. Nu is het zo dat de natuur bij levende organismen zorgt voor bescherming, en dode organismen worden in de kringloop van het leven hergebruikt. Dat gebeurt door schimmels, bacteriën en erosie door water, zon en lucht. Dit gaat echter uit van het moment dat een organisme (product) is afgedankt. In het echte leven willen we zo lang mogelijk rendement op onze investering of gebruiksplezier van onze aankoop, en willen we het moment van afdanken zo lang mogelijk uitstellen.
Vrijwel alle gebruiksvoorwerpen, gebouwen, machines, infrastructurele werken en waterbeheerssystemen worden gemaakt van “dode” materialen. Ongeveer 1% van de waarde van elk item dat de maakindustrie voortbrengt, is oppervlakte technologie. En de natuur zal dus proberen vat op te krijgen op de producten door de haar bekende en beproefde methodes. Als de mens dit laat gebeuren dan zijn de producten binnen korte tijd kapot, vervallen, verroest, vastgelopen, ingestort of lek. Dat gebeurt mogelijk toch wel, maar dat moment willen we uiteraard door een goede bescherming en onderhoud zo lang mogelijk uitstellen. Dat doen we door middelen in te zetten die de “tand des tijds” kunnen weerstaan. In het echte leven heten die middelen coatings of deklagen. Deze coatings of deklagen kunnen additionele eigenschappen meekrijgen zoals slijtvastheid, antibacterieel, of roestwerend. Het aanbrengen van deze coatings is een vak dat onze branche zeer goed beheerst. Deze coatings of deklagen moeten tegennatuurlijk zijn. Immers, als dat niet zo is, zal de natuur vat krijgen op de gecoate producten en degenereren.
Vandaar dat deze coatings of deklagen van nature niet-natuurlijk kunnen zijn.
