Over de combinatie van verschillende metalen in 1 product is vaak onduidelijkheid. We hebben het dan over het fenomeen galvanische corrosie (ook wel contactcorrosie, elektrochemische corrosie of “natte corrosie” genoemd, omdat water er een rol bij speelt).

Bij galvanische corrosie is er sprake van 2 of meer metalen, die elektrisch met elkaar verbonden zijn in een corrosieve omgeving (vocht met opgeloste zouten). Hoe groter het potentiaalverschil tussen de metalen (plaats in de spanningsreeks), des te sneller de corrosie. Het onedelste metaal offert zich op (gaat in oplossing) ten gunste van het edeler metaal. Heeft daarbij het edeler metaal een groot oppervlak t.o.v. het onedeler metaal, dan gaat de corrosie zeer snel. Omgekeerd: als het onedele metaal een groot oppervlak heeft t.o.v. het edeler metaal, dan zal de corrosie traag gaan.

Terug naar de vraag:
Deze combinatie (koper en aluminium) is nogal ongunstig, omdat het potentiaalverschil tussen aluminium en koper groot is.

Zijn de metalen elektrisch van elkaar gescheiden, dan zal er geen corrosie optreden. Maar er bestaat een aanzienlijke kans dat koperdeeltjes in oplossing gaan, die zich vervolgens kunnen afzetten op het aluminium (via lekwater) en daar corrosiecellen zullen vormen. Dat kan leiden tot putcorrosie en dus aantasting van de aluminium dorpel.

Naar onze mening is het beter om in deze situatie een andere constructie of combinatie van metalen te kiezen.

Datum: april 2008