Met C-normen worden bedoeld de corrosieklassen (C1 t/m C5, C5-M en C5-I), zoals beschreven in de NEN-EN-ISO 12944, deel 2. Deze classificering zegt iets over de mate van corrosiviteit in verschillende milieu’s (bv landelijke omgeving, kustgebieden, industriële omgeving enz.).
De achterliggende vraag was: kun je met behulp van een zoutsproeitest (type en aantal uren)  bepalen of een laksysteem (op staal) geschikt is voor toepassing in een bepaalde corrosieklasse?

Een zoutsproeitest, of algemener gezegd een corrosietest, is een genormaliseerde manier om corrosiewerende bedekkingen op hun kwaliteit te testen. Het is eigenlijk een vergelijkende test, waarmee alleen aangetoond kan worden, dat het ene systeem beter of slechter is dan het andere, “Hoe meer uren zoutsproeitest, des te beter het laksysteem”.

Afhankelijk van de praktijkomstandigheden dient een specifieke test gekozen worden, die deze omstandigheden zo goed mogelijk benadert. Anders gezegd: Het heeft geen zin om een kooktest uit te voeren, als in de praktijk geen verhoogde temperatuur voorkomt en de vochtigheid op normaal niveau is. Een laksysteem dat minder goed uit een dergelijke test komt, kan desondanks goed geschikt zijn voor de omstandigheden waar het ingezet wordt.
Voor constante, niet sterk corrosieve omstandigheden is de neutrale zoutsproeitest geschikt. Voor agressievere omstandigheden kan men bv kiezen voor de azijnzure-zoutsproeitest (niet geschikt voor verzinkte ondergrond). Er zijn ook cyclische corrosietesten, waarbij wisselende omstandigheden (nat-droog, wel/geen UV belasting enz.) worden nagebootst. In de ISO 9227 worden de verschillende testen beschreven.

De omstandigheden van een test zullen vrijwel nooit dezelfde zijn als de praktijk, zodat er geen directe correlatie bestaat tussen de testresultaten en de geschiktheid van het geteste systeem voor het gewenste milieu (lees corrosieklasse).
De moeilijkheid blijft om de resultaten van de test te interpreteren en het antwoord op de vraag “hoeveel uur zoutsproeitest” komt overeen met “welke beschermingsduur in de praktijk” is niet te geven.

Belangrijk is dat de praktijkomstandigheden vooraf goed zijn gedefinieerd, zodat een verfleverancier uit zijn ervaring het juiste systeem kan adviseren. Dit in combinatie met een correcte voorbehandeling en applicatie staat borg voor een jarenlange bescherming.

Datum: februari 2009