REACH is bedoeld om het gebruik van SVHC-stoffen (Substances of Very High Concern) te beperken. Een ongecontroleerd gebruik of (langdurige) blootstelling is bij deze stoffen onwenselijk, omdat dat schadelijke gevolgen kan hebben voor mens en milieu. Dat er derhalve voorwaarden aan het toepassen of het gebruik moeten worden gesteld, is voor iedereen duidelijk en aanvaardbaar. Hierbij wordt opgemerkt dat veel stoffen goed en veilig verwerkt kunnen worden zonder een gevaar te zijn voor de mens of haar omgeving. Inmiddels worden de consequenties van REACH steeds duidelijker, en lijkt REACH steeds meer op een groot en zwaar instrument dat een redelijk overzichtelijk probleem moet tackelen. Er komen dus steeds meer geluiden waarbij men zich afvraagt of REACH wel het goede instrument is. Of we niet beter af zijn met een REACH light variant of zoals nu voor Nikkel wordt uitgewerkt, de RMO’s (Risk Management Options). Nu de kosten, maar ook de consequenties voor onze welvaart en welzijn steeds duidelijker worden, ijveren de voor- en tegenstanders zich in het verklaren waarom het goed is of juist niet om REACH als instrument in haar huidige vorm te hebben.
Voor de goede orde: Vereniging ION heeft (net als de meeste Europese organisaties) een duaal standpunt met als uitgangspunt dat daar waar het kan, er (veilige) substituten gebruikt moeten worden. Echter daar waar er (nog) geen aanvaardbare oplossingen voorhanden zijn, en waar de stof veilig gebruikt of toegepast kan worden, zou het gebruik met een sterk vereenvoudigde procedure (t.o.v. de REACH-procedure) toegestaan moeten worden.
In april 2016 bracht de ECHA (European Chemicals Agency) een rapport naar buiten waarin de kosten en de opbrengsten van REACH werden gekwantificeerd. Met dit rapport werd naar het inzicht van ECHA gevalideerd dat de totale kosten van REACH in Europa ongeveer € 290 miljoen zijn, terwijl de voordelen in de gezondheidskosten € 700 miljoen zouden zijn. Bij het gebruik van deze 2 getallen is de introductie van REACH een no-brainer. Immers het levert ongeveer 3 maal zoveel op als dat het kost volgens ECHA.
Hierbij wordt nog opgemerkt dat de kosten voor het introduceren van REACH in Nederland in opdracht van het Ministerie van I&M door Panteia zijn becijferd op ongeveer € 500 miljoen. Daarbij blijken er, voor zover Vereniging ION bekend, over de gezondheidsvoordelen in Nederland in het geheel geen cijfers te bestaan. Ook wordt geen rekening gehouden met het feit dat diverse (consumenten)producten, die met chemicaliën worden behandeld, worden geïmporteerd van buiten de EU en dus geen gezondheidsvoordeel op zullen leveren.
Dus kloppen die getallen wel?
Zelf lijkt ECHA ook al wat voorbehouden te willen maken. Zie hiervoor de disclaimer op pagina 2 van het rapport.
CETS (Europese koepelorganisatie oppervlaktebehandelende bedrijven, waar ook Vereniging ION lid van is) heeft na bestudering van het document zo haar twijfels en heeft een reactie geschreven. De conclusie hiervan is dat het rapport van ECHA op zijn minst erg eenzijdig is en uitgaat van niet onderbouwde getallen.
Voor de volledigheid; deze reactie is ook aan ECHA te Helsinki (Finland) gestuurd.
Beide documenten zijn hieronder te vinden.