In het blad ‘Bouwen met Staal’ nummer 260 stond een opiniestuk ‘Vuil of fout?’ waarin een schadeclaim bij een verfsysteem, dat onvoldoende zou zijn gereinigd, praktisch volledig wordt teruggelegd bij de verfleveranciers en applicateurs. Vereniging Qual.ION vindt dit een te eenzijdige voorstelling van zaken en heeft daartegen, bij monde van Egbert Stremmelaar, een repliekstuk geschreven. Hier een samenvatting van die tekst.
Als er met een conservering, de coating, ook maar iets mis is, wordt vaak de applicateur direct aangesproken. Maar deze is slechts één schakel in de keten en bovendien is coaten geen exacte wetenschap, maar een systeem van handelingen en processen dat op basis van vele jaren ervaring is verkregen. De kwaliteit van een coater kan dan ook worden geborgd via een licentie van Qualanod, Qualicoat en Qualisteelcoat (kwaliteitslabels). Om zo’n licentie te verkrijgen en te behouden, moet aan tal van eisen worden voldaan. Conform specificatie worden dagelijks de processen door de coater gemeten en gerapporteerd. Regelmatig worden samples gemaakt voor archivering en/of testen. Meermaals per jaar wordt de coater door de notified body vanuit één van de kwaliteitslabels geïnspecteerd. Dit controlesysteem is erop gericht om kwaliteitsissues bij leveringen te voorkomen, maar ook om te kijken of de coater zijn licentie mag behouden. Een kopierapport van elke inspectie wordt geanonimiseerd naar een centrale database in Zürich gestuurd voor data-analyse. Op basis hiervan worden (potentiële) zwakke plekken opgespoord wat tot verbeteringsvoorstellen leidt. Deze verschijnen vaak als een update in de technische specificatie. Jaarlijks worden de licentiehouders hierover bijgepraat. De technische specificatie is dus het resultaat van een iteratief verbeteringsproces over meer dan dertig jaar en inmiddels beschikbaar in bijna vijftig landen. Het coatingproces is dus best practice. Overigens worden ook grondstoffen en systemen getest en van een Qualicoat-nummer voorzien.
EXTERNE FACTOREN
Zoals gezegd: de prestatie van een coating (levensduur) wordt bepaald door een systeem dat door vele ketenpartners en externe factoren beïnvloed kan worden. Denk aan veranderde wet- en regelgeving en technologie, beschikbaarheid van grondstoffen, ander basismateriaal, esthetische wensen, kostprijs en gebrek aan onderhoud. De meeste van deze zaken heeft een applicateur niet in de hand. Als een coater wordt aangesproken, zeker met kwaliteitslicentie, is alles gedocumenteerd. Met onafhankelijk onderzoek kan de kwaliteit van de uitvoering worden herbevestigd. Dit gebeurt ook regelmatig.
Vervolgens wordt beschouwd wie precies in gebreke is gebleven. De eerste partij die meestal niet kan aantonen dat de garantievoorwaarden goed zijn gehanteerd, zijn de gebouweigenaren. In bijna alle gevallen blijkt er geen onderhoud te zijn uitgevoerd. Dat ligt niet altijd aan de eigenaren, ook de aannemer voldoet regelmatig niet of onvoldoende aan zijn informatieplicht. De auteurs van het artikel ‘Vuil of fout?’ trekken het nut van goed onderhoud in twijfel. Uit onze klachtenanalyse blijkt dat onderhoud wel degelijk een grote invloed heeft op de levensduur van de coating. Met name een grote chloorbelasting (kuststreek) heeft een negatief effect. Ons advies: zoek in voorkomende gevallen een oplossing, geen schuldige.
