De EU, en ook daarin Nederland, wordt gezien als welvarend en heeft een sterke economie. De producten, apparaten en gebouwen, die we als vanzelfsprekend ervaren, worden op enig moment gemaakt en daar worden risico’s bij genomen. Dat gebeurd door bouwvakkers die van de steigers kunnen vallen en door productiemensen die gevaarlijke stoffen gebruiken. We kunnen de risico's minimaliseren, maar als we helemaal geen risico willen, is er geen productie en is er dus geen welvaart in de vorm zoals we die nu kennen. Enkele illustratieve filmpjes over dit onderwerp zijn:

Voor de goede orde; ook CETS en Vereniging ION zetten zich in voor een minimalisatie van de blootstelling van medewerkers aan gevaarlijke stoffen en een zo laag mogelijke belasting van het milieu. Echter staan we ook voor een sterk Nederland, waarvoor een sterke maakindustrie noodzakelijk is en waarvoor een innovatieve, concurrerende “state of the art” oppervlaktebehandelende branche voorwaardelijk is. Hiervoor kunnen we de risico’s in kaart brengen en veilige werkwijzen creëren, maar een risico nul bestaat niet.

REACH is een verordening (1907/2006) van de Europese Unie die is aangenomen om de gezondheid van de mens en het milieu beter te beschermen tegen de risico's die chemische stoffen kunnen opleveren en tegelijkertijd het concurrentievermogen van de chemische industrie in de EU te verbeteren. Ook bevordert deze verordening alternatieve methoden voor de gevarenbeoordeling van stoffen om het aantal dierproeven te verminderen. 

ECHA (European Chemical Agency) in Helsinki is namens de EU in 2007 ingesteld als kennisinstituut en telt momenteel ongeveer 500 medewerkers. Op de website van ECHA valt te lezen:

Mission
ECHA is the driving force among regulatory authorities in implementing the EU's groundbreaking chemicals legislation for the benefit of human health and the environment as well as for innovation and competitiveness. ECHA helps companies to comply with the legislation, advances the safe use of chemicals, provides information on chemicals and addresses chemicals of concern.

Vision
ECHA aspires to become the world's leading regulatory authority on the safety of chemicals. 

Dat de REACH-procedure een gedrocht is, wordt al langer opgemerkt door stakeholders. Of eigenlijk, de manier van hoe er uitvoering gegeven wordt aan REACH is slecht. De procedure bestaat uit bijna 160.000 woorden en is mede daardoor bijna onleesbaar, het is bijzonder kostbaar in uitvoering en in handhaving, leidt tot onzekerheid in het bedrijfsleven en is door het opgenomen tijdpad (zeer korte consulatieperioden voor gedetailleerde in formatie in het Engels) nagenoeg onuitvoerbaar. Het probleem is zo groot dat de Commissie een besluit dat reeds in juni 2017 genomen had moeten worden (autorisatie Chroom(VI)) dat besluit na 12 maanden nog steeds niet heeft genomen.

Na 10 jaar is REACH Refit een feit. CETS heeft de tekst bestudeert en in de opsomming blijkt geen kwantificeerbaar voordeel te staan. Letterlijk staat in de tekst dat alleen de consultants positief zijn over REACH. Ook blijken veel “wetenschappelijke” studies meer een opsomming van wensen te zijn dan een onafhankelijk, reproduceerbare feitenopsomming. In werkelijkheid lijkt de wens van universele vervanging het geloof te zijn geworden van de Commissie.

CETS/Vereniging ION geloven niet in de universele vervanging van gevaarlijke stoffen door niet-gevaarlijke stoffen. De industrie blijft SVHC-stoffen nodig hebben. Wel wil CETS/Vereniging ION proactief meewerken aan vervangen daar waar het kan, maar het nemen van andere maatregelen waar nodig. Dat kan zijn door een gecontroleerd gebruik (autorisatie), maar dan niet met het doel om ten koste van alles, zo snel mogelijk te vervangen, maar met het doel om (ook) economisch aanvaardbaar te vervangen. Maar uiteraard kan dat ook door het managen van risico’s bijvoorbeeld. Er zijn diverse voorstellen inmiddels gedaan door een veelheid aan stakeholders.

Tot op heden hebben de Europese koepelorganisaties steeds geprobeerd om de questionaires van de EU zo volledig mogelijk in te vullen. Dit is bijzonder veel werk en geeft meestal een onvolledig beeld door de eenzijdige vraagstelling in de questionaires zelf en de korte tijd waarin de gegevens verzameld moeten worden door de markt. Met de "lessons learned" uit  het Chroom(VI)-autorosatietraject zullen we vanaf nu vooral aangeven hoe de branche zelf denkt de risico's te verminderen in tijd en in omvang, met respect voor de sterke positie van de maakindustrie. 

We houden u op de hoogte.